Tam 72 saat olmuştu kızıl moskofçular
Ülkücüleri mahsur tutalı...Ülkü yolunun yiğitleri 72 saat Yüksek Öğretmen Okulunda aç susuz neredeyse ölmeye terkedilmişti.Bazılarının dediği gibi ne polis ne de askerin umrundaydı bu milletin bekası..Bu milletin bekasını Ülkücülük yolundan başka hiçbir yol sağlayamazdı.Bunun analizini iyi edip bilince sahip olan genç Ülküdaşları "Ülkücü Ülkücünün öz gardaşı"dır lafzından hareketle milletin yegane ümidi mahsur arkadaşları uğruna ölümü göze alarak o gece İlahiyatta yığınak yaptılar.Tek amaçları ölüme terkedilen Ülküdaşlarına yemek ve su götürebilmekti.Sabaha karşı Ülküdaşlar İlahiyattan yola çıktılar.Tanyerinin ılık esintisi ve Ankara sabahlarının olağan sessizliği kopacak fırtınanın habercisi oluyordu adeta..Ve az sonra cereyan eden çatışma kızıl silahların kan kustuğu anı beraberinde getirmişti.Ülküdaşları hemen kendilerini toparladı.Sağa sola saçılan kana bulanmış ekmeklerin yanında bir yiğit yatıyordu.Adı Süleyman; Ülküdaşlarının bildiği adıyla "Ziraatli Süleyman"dı..Hemen dava arkadaşları Süleymanı aldıkları gibi Numune Hastahanesine koştular.Tam tamına 5 gün yaşam ile ölüm,şehadet ile gazilik,varoluş ile efsanelik arasında gitti geldi Süleyman..Tarihler 21 Mart 1970'i gösterdiği vakit bir ana yüreğinin feryadıyla ağladı Ankara..Süleyman ölmüştü..HAYIR!!!!" Allah yolunda öldürülenlere 'ölüler' demeyin. Aksine onlar diridirler ancak siz fark edemiyorsunuz." (Bakara, 2/154).

Aslında ölmemişti Süleyman..Ay yıldızlı al bayrağı "yaşayan" bir efsaneydi o; bir şehitti..Ocaklardan bildiriler yayınlandı.Enstitülerden Kuran-ı Kerimler okundu,hatimler indirildi,mevlidi şerifler okundu..Bir kilometrelik kortejle Hacı Bayram Camiinde cenaze namazı kılındı ve İstanbula ebediyete Sonsuzluğun Yegane Sahibine kavuştuğu Eyüp mezarlığına defnedildi Süleyman...

O tarihten itibaren bir bayraktı artık Süleyman.Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesinde yıllardır gururla, çoğu zamanda hüzünle karışık fakat mağrur dalgalanan bir bayrak...21 Martta şehadetinin 41. yılını bir kez daha saygı ve hüzünle anacağımız Süleyman Özmen'i Ziraat Fakültesi Ülkücüleri olarak hiç bir zaman unutmadık ve ömrümüz vefa ettiği sürecede unutturmayacağız.
"AHDE VEFASIZLIK İMANSIZLIKTIR" Ali Metin TOKDEMİR

.....
Dinmez gönül sancımız,
Derinleşir acımız...
Alınmazsa öcümüz
Dövülecek diz menem....

Bitsin bu kızıl oyun! ..
Açılsın bahtı ay' ın! ..
Altay' da kurultayın
Toplandığı güz menem! ...

Vur Bozkurt' um! ! . Vur tilkiye...
Vur.. kurtulsun Türkiye...
Sizi büyük ülküye
Götürecek iz, menem! ...
Ülkü uğrunda şehid
Men Süleyman Özmenem!

N.YILDIRIM GENÇOSMANOĞLU